Terlikowski bez stref erogennych

Na Frondelku Terlikowski wziął się za obronę jednej z wyższych szkół w Radomiu, która postanowiła przedstawić podczas konferencji homoseksualizm i konkubinat jako patologie, a po interwencjach zaczęła się mętnie z tego tłumaczyć i wycofywać. Terlikowski znów czuje się zagrożony przez lewacko-homoseksualne lobby, co świadczy tylko o tym, że cierpi na manie prześladowcze. Terlikowski zamiast pisać bzdury dla Frondy powinien udać się do psychiatry. Terlikowski pisze, że homoseksualizm jest patologią, bo nie jest według niego normalne czerpanie przyjemności z penetracji odbytu. Jest wręcz odwrotnie. To punkt widzenia Terlikowskiego jest nienormalny. Wbrew temu co twierdzi Terlikowski mężczyzna posiada więcej stref erogennych niż penis. Ograniczanie przyjemności do penisa jest patologią i świadczy o jakiś zahamowaniach i zaburzeniach w sferze seksualnej. Z tego co pisze Terlikowski wyraźnie wynika, że ze swoją seksualnością ma on problem.

A teraz trochę wiedzy obiektywnej dla Terlikowskiego:
Strefy erogenne (erogeniczne) – szczególnie wrażliwe na dotyk obszary ciała człowieka, których drażnienie wywołuje pobudzenie seksualne.
Wrażliwe na dotyk są zwykle te miejsca, w których skóra jest cienka (zgięcia kolan, wewnętrzna strona ud, pachy, owłosiona skóra głowy, okolica nozdrzy i warg). Gęsto unerwione czuciowo są także linie przejścia skóry w nabłonki śluzowe w okolicach otworów naturalnych (granica czerwieni warg, otworów nosowych, odbytu itp.)

Z punktu widzenia anatomii wyróżnia się dwa typy stref erogennych skóry:

a. swoiste – strefy skórno-śluzówkowe ciała człowieka. Obszary te dostarczają silnych doznań dotykowych w związku z większą liczbą zakończeń nerwowych. Zalicza się do nich:

- prącie – żołądź prącia posiada skórno-śluzówkowe końcowe narządy zmysłowe na całej powierzchni, a zwłaszcza wokół szyjki (bruzdy) żołędzi. Zwykłe ciałka Vatera-Paciniego znajdują się w tkance podskórnej żołędzi.
- srom
- łechtaczkę
- odbyt – przemieszczając się z owłosionej części skóry do obszaru bezwłosego wokół odbytu, sieci zakończeń nerwowych występują w coraz wyższych warstwach skóry oraz dochodzi do uwidocznienia skórno-śluzówkowych końcowych ciałek zmysłowych na granicy śluzówki, które częściej występują w tej strefie przejściowej.
- okolice związane z piersią – dotyczą zwłaszcza brodawki sutka oraz otoczki, które zawierają ciałka Vatera-Paciniego oraz Golgi-Mazzoniego. Nie zawierają one natomiast ciałek Meissnera i posiadają tylko niewielką ilość uorganizowanych zakończeń nerwowych.
- wargi
- jamę ustną, która zawiera ciałka Ruffiniego oraz Meissnera, a także poszerzone rozrośnięcia nerwów w śluzówce języka.
- okolice oczu – nerwy spojówkowe posiadają w większości wolne, rozgałęzione zakończenia.

b. nieswoiste - obszary skóry, które posiadają przeciętną ilość zakończeń nerwowych oraz włosów. Przykładem takich stref są boczne powierzchnie szyi i klatki piersiowej oraz pachy.

Może warto, by Terlikowski dokształcił się w tym temacie.